Thursday, September 14, 2006

തലമുറ

'കൌസല്യാ...നമോസ്തുതേ....'


സുപ്രഭാതം കേട്ടുണര്‍ന്ന സേതു , അഴിഞ്ഞ് കിടന്ന മുണ്ട് ചുറ്റിയുടുത്ത് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചിരുന്ന ചൂടാറിയ ചായ ഒറ്റ വലിക്ക് കുടിച്ചുതീര്‍ത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കുളി കഴിഞ്ഞ് ഷര്‍ട്ടെടുത്തിടുന്നതിനിടെ ജനലിലൂടെ പടിപ്പുരയിലേക്ക് നീക്കി.

' ശ്രീധരേട്ടാ..പ്പോ വരാട്ടോ..'

കുഴപ്പമില്ലെന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ശ്രീധരന്‍ കൈകൊണ്ട് വീശിക്കാണിച്ചു. ബസ്സ് കൂലി അച്ഛനോട് വാങ്ങി വെക്കാന്‍ തലേദിവസം ഏല്‍പ്പിച്ചിരുന്ന കാര്യം ഉണര്‍ത്തിയത് കേട്ട് പതിവ് പോലെ ലക്ഷ്മിയമ്മ കൈമലര്‍ത്തി.

' അയ്യോ ഞാന്‍ മറന്നല്ലോ സേതൂ , പോകുന്ന വഴി നീയ്യ് അച്ഛന്‍‌റ്റെയടുത്തൂന്ന് വാങ്ങിക്കോളൂ'

' കഷ്ടാണ്ട്ടോ ഇത് ... ഇനി ന്തെല്ലാം കാണണമെന്നറിയുമോ അമ്മക്ക് '

പടിപ്പുരയുടെ ചുമരില്‍ കാല്‍ വെച്ച്, ചാരി നിന്നിരുന്ന ശ്രീധരനോട് മറ്റുള്ളവരൊക്കെ എവിടെ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ , സ്വതവെയുള്ള ചിരി.

' ഞാന്‍ ഇന്ന് പതിവിലും നേരത്തെ എണീറ്റു , പിന്നെയിങ്ങ് നടന്നു'

' നല്ല പണിയാ ശ്രീധരേട്ടന്‍ ചെയ്തത് , ഞങ്ങള്‍ അവിടെ കാത്ത് നിക്ക്വായിരുന്നു'

പരാതിയില്‍ എന്നും മുന്‍പന്തിയിലായ രാജു ദൂരേന്ന് നടന്ന് വരുന്നു, കൂടെ ഖാദറും , സുലൈഖയും , ശിവനും.സേതുവും , സുലൈഖയും ഒന്നാം കൊല്ലം ഒരേക്ലാസില്‍ ; ശിവനും , ഖാദറും രണ്ടാം കൊല്ലം ; അവസാന വര്‍ഷം എം.എ. ക്ക് പഠിക്കുന്ന ശ്രീധരനാണ് നേതാവ്.ഒരു കൊല്ലത്തോളമായി ഇവരുടെ ഈ പതിവ് തുടങ്ങിയിട്ട്. നാല് കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരെയുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പ് വരെ ഒരുമിച്ചാണ് യാത്ര. ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂര്‍ ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള ഈ യാത്രയില്‍ ആകാശത്തിന് താഴെയുള്ള എന്തിനെ ക്കുറിച്ചും സംസാരിക്കും , ചര്‍ച്ചചെയ്യും , തര്‍ക്കിക്കും.എന്നെങ്കിലും രാഷ്ട്രീയം വിഷയമായാല്‍ അന്ന് ചര്‍ച്ചക്ക് ചൂട് വളരെ കൂടുതലായിരിക്കും. വിഷയം എന്ത് തന്നെയായാലും ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ചിരികൊണ്ട് മാത്രം , സുലൈഖയും അവരുടെ സംവാദങ്ങളില്‍ സജീവമായിത്തന്നെ പങ്കെടുക്കുമായിരുന്നു.

ചന്ദ്രേട്ടന്‍റെ ചായപ്പീടികയില്‍ പേപ്പര്‍ വായിച്ചിരിക്കുന്ന അച്ഛനെ ദൂരെ നിന്നു തന്നെ സേതു കണ്ടു , കൂടെ മമ്മദുക്കയും , അവറാനും , കുഞ്ഞനും ഒക്കെയുണ്ട്.രാവിലെ വീട്ടില്‍ വരുന്ന മലയാള മനോരമ മുഴുവന്‍ വായിച്ച് , ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ ചായയും കുടിച്ച് ചന്ദ്രന്‍റെ പീടികയില്‍ പോകും. പീടികയിലെ മാതൃഭൂമിയും , പീടികക്ക് മേലെയുള്ള ക്ലബ്ബിലെ ചന്ദ്രികയും , ദേശാഭിമാനിയും വായിച്ച് , കടുപ്പത്തിലുള്ള ചായയും കുടിച്ച് ഒമ്പത് മണിക്ക് നേരെ പറമ്പില്‍ പണിക്ക് പോയാല്‍ തിരിച്ച് വരവ് ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാന്‍ , ഒന്ന് മയങ്ങി വീണ്ടും പറമ്പിലേക്ക് തിരിച്ച് വരവ് വൈകുന്നേരം ആറ് മണിയോടെ.ഇടക്ക് പറമ്പില്‍ പണിക്കാര്‍ കൂടുതലാണെങ്കില്‍ ഉച്ചക്കുള്ള കഞ്ഞി പറമ്പിലെത്തിക്കേണ്ടത് ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെ ചുമതല കാലങ്ങളായുടെ നായരുടെ പതിവ്.പിന്നില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് താന്‍ വന്നതറിയീക്കാനായി സേതു മെല്ലെ ചുണ്ടനക്കി.

'ഉം...ന്താ...'

' അച്ഛാ.. ബസ്സ് കൂലി'

'അപ്പോ ന്നാള് തന്നത് കഴിഞ്ഞോ' ,

കോളേജില്‍ പോകാന്‍ മുപ്പത്തഞ്ച് പൈസ , തിരിച്ചിങ്ങോട്ട് മുപ്പത്തഞ്ച് പൈസ.എല്ലാതിങ്കളാഴ്ചയും 2 രൂപ , പിന്നെ ബുധന്‍ ഒന്നര രൂപ , ഇതാണ് നായരുടെ കണക്ക്. ചില സമയങ്ങളില്‍ രണ്ട് ബസ്സുകളിലായി ഇടക്കിറങ്ങിയാണ് യാത്രയെങ്കില്‍ നാല്‍‌പ്പത് പൈസ യാകും. ഇതിനെ ചൊല്ലി പല തവണ കണക്കുപറച്ചില്‍ വന്നതോടെ , തരുന്നത് വാങ്ങുക എന്ന രീതിയാക്കി.സഹചാരിയായ മമ്മദ്ക്ക മുന്നോട്ടാഞ്ഞു.

' ങ്ങളാ കുട്ടിയെ മക്കാറാക്കാണ്ടെ പൈസ കൊട്ക്കീന്ന് '

' ഉം നി ..ഒരാഴച്ത്തേക്ക് ചോദിക്കരുത്'

മലമ്പുഴയിലേക്കുള്ള വിനോദയാത്രക്ക് അമ്പതുരൂപയാണ് ഫീസായി കൊടുക്കേണ്ടത്.വൈകുന്നേരം കുളികഴിഞ്ഞ് വിശ്രമിക്കുന്ന നായരുടെ ചാരുകസേരക്ക് പിന്നിലായി പിന്നിലായി ലക്ഷ്മിയമ്മ പതുങ്ങിനിന്നു.

' അതെയ്....സേതൂനെന്തോ പറയണംന്ന്.'

' അച്ഛാ...നിക്കൊരു അമ്പതുറുപ്പിക വേണം , കോളെജില്‍ നിന്നും പാലക്കാട്ടേക്ക് പോകുന്നുണ്ട് '

' അമ്പതുറുപ്പ്യേ...ന്താ..പണം കായ്ക്കണ മരണ്ടോ വ്ടെ...മിണ്ടാണ്ടിരുന്നോ...' ,

കുളിക്കാന്‍ പോയ തക്കത്തിന് , നായരുടെ മുറിയിലുള്ള പൂട്ടിയ അലമാര രണ്ടുതവണ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും തുറക്കാന്‍ സേതു ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നടന്നില്ല. പിറ്റെ ദിവസത്തെ ശ്രമവും പരാജയപ്പെട്ടപ്പോള്‍ വിനോദയാത്ര നടക്കില്ലാന്ന് തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു.താക്കോല്‍ മേശമേലിരിക്കുന്നത് കണ്ട് കൂടുതലൊന്നും ആലോചിക്കാതെ സേത് മേശ തുറന്നു. ഒരമ്പതിന്‍റെയും , മൂന്ന് പത്തിന്‍റെയും നോട്ടുകളില്‍ അമ്പതിന്‍റെ നോട്ട് പോക്കറ്റിലിട്ട് പുറത്തേക്കോടി.

ചന്ദ്രന്‍‌റ്റെ ചായപ്പീടികയിലേക്കും പരിസരത്തേക്കും കണ്ണോടിച്ചെങ്കിലും നായര്‍ അവിടെയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.പാലക്കാടും , മലമ്പുഴയിലും ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികളൊപ്പം നടക്കുമ്പോളും സേതുവിന്‍‌റ്റെ മനസ്സ് വീട്ടിലായിരുന്നു. പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ പടിപ്പുരയില്‍ പതിവില്ലാതെ കിടക്കുന്ന പേപ്പര്‍ പുറത്തോ പീടികയിലോ കാണാനാവാത്ത അച്ഛന്‍ ഓര്‍ക്കും തോറും മനസ്സിനെ പിടിച്ചുനിര്‍ത്താവാനാതായി.ഹൃദയമിടിപ്പോടെ പടിപ്പുരകയറുമ്പോള്‍ നായര്‍ ചാരുകസേരയിലിരിക്കുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും ലക്ഷ്മിയമ്മ പുറത്തേക്ക് വന്നു.

' നീ ..ന്താ.. രാവിലെ ദോശ കഴിക്കാതെ പോയത് '

‘ നേരത്തെ പോകേണ്ടീര്‍ന്നു , അച്ഛന്‍ വല്ലതും പറഞ്ഞോ അമ്മെ?’.

' ല്ലാ..ന്തേ? '

പതിവില്ലാതെ രാവിലെ താക്കോല്‍ മേശപ്പുറത്ത് കണ്ടതും , അച്ഛനെ എവിടേയും കാണാതിരുന്നതും എല്ലാം ഓര്‍ത്ത സേതുവിന് കാര്യങ്ങള്‍ ഏകദേശം പിടികിട്ടി. ഉറങ്ങാന്‍ കഴിയാതിരുന്ന അയളെ പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരമായപ്പോളേക്കും കുറ്റബോധം കീഴ്പ്പെടുത്തി.ചാരുകസേരയില്‍ മയങ്ങിയിരുന്ന നായരുടെ അടുത്തേക്ക് സേതു മെല്ലെ നടന്നടുത്തു.

'ഉം.. ന്താ..'

' അച്ഛാ..അച്ഛെനെന്നോട് ക്ഷമിക്കണം...ഞാന്‍ അച്ഛെന്‍‌റ്റെ മേശവലിപ്പില്‍ നിന്നും അമ്പതുര്‍പ്പ്യ എടുത്തു..'

മുമ്പൊരിക്കലും കാണാത്ത ഒരച്ഛനെ കണ്ടു സേതു അപ്പോള്‍. സേതുവിന്‍‌റ്റെ തലയില്‍ നായര്‍ തലോടി.

' അത് സാരല്യ ഉണ്ണ്യെ.. അത് നിനക്ക് വേണ്ടി വെച്ചത് തന്നെയായിരുന്നു...'

കസേരയില്‍ നിന്നെണീറ്റ് പോകുമ്പോള്‍ , നായര്‍ കണ്ണ് തുടക്കുന്നത് സേതു കണ്ടിരുന്നു. പിന്നീട് പൈസ ചോദിക്കുമ്പോള്‍ നായര്‍ ചിരിക്കും.

' മേശയിലുണ്ട്...ആവശ്യത്തിനെടുത്തോളൂ'.

***********************************

ഓഫീസില്‍ നിന്നും വന്ന് ചായകുടിക്കാനിരുന്നപ്പോള്‍ കഴിക്കാനായി സാന്‍‌ഡ് വിച്ച് കണ്ട് സേതു അമ്പരന്നു.

'ഓ ഞാനില്ലാതെ നീ സൂപ്പര്‍ മാര്‍ക്കെറ്റില്‍ പോകാനും തുടങ്ങിയോ രേണു? '

' കുഴിയെണ്ണണൊ സേതുവേട്ടാ....അപ്പം തിന്നാപ്പോരെ? '

പിറ്റെ ദിവസം ഹെഡോഫീസില്‍ പോകേണ്ടതിനാല്‍ വൈകിയാണ് സേതു വീട്ടിലെത്തിയേങ്കിലും ചായക്കൊപ്പം പലഹാരമായി സമൂസ്സ വെച്ചത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും ചില സംശയം തോന്നിയതിനാല്‍ പതിവിലും നേരത്തെ അയാള്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്നുമെത്തി. പലഹാരമൊന്നുമില്ലാതെ ചായ മാത്രം മേശമേല്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ ചിരിച്ചു.

' ഉം..ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചത് തന്നെ ഇന്നൊന്നും കഴിക്കാനില്ലല്ലേ രേണു? '

ബാല്‍ക്കണിയിലെ സോഫയില്‍ മലര്‍ന്ന് കിടന്നിരുന്ന സേതുവിന്‍റെ കയ്യില്‍ എന്തോ തട്ടിയതറിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ രണ്ടാം ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന ഉണ്ണി അടുത്ത് നില്‍ക്കുന്നു.

' ഡാഡി എന്നെ തല്ലുമോ '

ഏന്തൊക്കെയോ കേള്‍ക്കാന്‍ പ്രതീക്ഷകളോടെ സേതു മകന്‍‌റ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

‘ ഇല്ല തല്ലില്ല ’

' ഞാന്‍ ഫൈവ് ദിര്‍ഹംസ് ഡേ ബിഫോര്‍ യസ്റ്റര്‍ഡെയും , ഇന്നലെയും ഡാഡിയുടെ പേഴ്സില്‍ നിന്നെടുത്തു... സ്കൂളില്‍ നിന്നും സനാക്സ് വാങ്ങി..സോറി'

' ഇറ്റ്സ് ഒ.കെ സാരമില്ല ട്ടോ'

ഉണ്ണിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള കെ.എഫ്.സി. ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്ത് രേണുവിനൊപ്പം റ്റി.വി കണ്ടിരിക്കുമ്പൊള്‍ കോളിങ്ങബെല്ലടിച്ചു.

' ഉണ്ണീ.. കെ.എഫ്.സി. വന്നിരിക്കുന്നു..ഡാഡീടെ പേഴ്സില്‍ നിന്നും മണി എടുത്ത് കൊട്ക്ക്'.

Labels:

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

njaa vaayichchE...njaan ellaarOtum paRanjnju koTukkum...ha..ha..

February 10, 2007 at 9:32 PM  
Anonymous Anonymous said...

തറവാടീ.... എന്തു നല്ല വിവരണം. എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ അനുഭവം.

April 24, 2007 at 8:40 AM  
Anonymous Anonymous said...

വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്‌. ചിലയിടത്തൊക്കെ വാക്കുകള്‍ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും സ്ഥലം മാറി കിടന്നപോലെ..
തലമുറകളിലൂടെയുള്ള ഈ പ്രയാണം ഏറെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു.

October 16, 2008 at 1:13 PM  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home